Wij zijn Marike, Inge en Peter.
Samen zijn wij Kuperus&Co.
Onze passie is verbinden, ons doel is realiseren van beweging in stichting en vereniging.
Wij zijn Marike, Inge en Peter.
Onze passie is verbinden, ons doel is realiseren van beweging in stichting en vereniging.
Hoe betrekken we meer leden? Hoe komen we aan nieuwe bestuursleden? Vraag jij jezelf dat ook af? In de afgelopen twee maanden heb ik met drie verschillende klanten gekeken naar deze vraag. Wij noemen dat ook wel het organiseren van eigenaarschap. Graag deel ik de betrokkenheidscurve (zoals ik hem de laatste keer in een workshop maar genoemd heb).
Ik geef gelijk toe dat ik hem niet helemaal zelf bedacht heb. Hij is gebaseerd op de community commitment curve die ik ooit ergens voorbij zag komen. En natuurlijk op onze eigen cirkels van betrokkenheid. Daarover post ik vast nog eens uitgebreider. Wil je daar nu meer over lezen, zie onze toolbox.
Elke vereniging kan een eigen betrokkenheidscurve maken. Het idee wat er grofweg achter zit is dat mensen niet van volger naar bestuurslid gaan. Dat klinkt heel logisch, maar ik ken best wat verenigingen die op zoek zijn naar jongere (bestuurs)leden. Als er dan eentje op een algemene vergadering komt, wordt die gelijk gevraagd voor een functie in het (afdelings)bestuur.
Bestuursleden zoek in je in de pool van ‘eigenaarsleden’ (rechts in de curve): als de persoon al zo betrokken is dat hij/zij zich als het ware eigenaar van de club voelt. Belangrijk is dat er richting die fase kleine stapjes nodig zijn waarin iemand elke keer meer geïnteresseerd raakt, meer betrokken. Je speelt waar kan zoveel mogelijk in op de interesses van het individuele (potentiële) lid.
Welke ‘kleine stapjes’ heeft jouw vereniging om verleid te worden richting eigenaarschap? Ik deel bij deze post een voorbeeld van een betrokkenheidscurve, maar dit verschilt natuurlijk per vereniging. Welke activiteiten en mogelijkheden zijn er bij jullie om laagdrempelig betrokken te raken? En heb je de mogelijkheid om een activiteit aan te passen aan de interesses van een lid. Bijvoorbeeld: zijn er in plaats van één projectgroep of één soort lidmaatschap verschillende waarin iemand zou kunnen deelnemen? Geef jij potentiële leden al meer toegang, bijvoorbeeld tot een helpdesk of online community, dan is het beginstukje laagdrempeliger. Waar zitten bij jullie witte vlekken op de betrokkenheidscurve: meer in de fase van sympathisanten of bij actieve leden? Kan je hier activiteiten bedenken die mensen een klein stapje verder brengen op de betrokkenheidscurve?
Een creatief verenigingsmens zoekt natuurlijk naar de balans tussen het aanbieden van activiteiten en mogelijkheden in de vereniging die passen bij de interesses van de (potentiële) leden én die tegelijk invulling geven aan het behalen van doelen van de vereniging. Wees je daarbij wel bewust dat het ‘ontmoeten en verbinden’ van leden een kernproces op zichzelf is. Het vormt de basis van je verenigingsorganisatie en gaat niet vanzelf.
Wil je meer lezen over het betrekken van leden kijk dan in ons boek ‘Routeplanner voor verenigen’
Ervaar jij dat het stroef loopt in je vereniging, heb je last van verstoorde verhoudingen, ruis op de lijn of irritatie? Wellicht staat jouw vereniging aan de rand van een volgende ontwikkelingsfase. Net zoals mensen, doorlopen verenigingen verschillende groeistadia, elk met eigen kenmerken en uitdagingen. Inzicht in deze ontwikkelingsfases kan je helpen herkennen waar jouw vereniging staat en wat een volgende stap is. In de levensloop van een vereniging (zie plaatje) hebben we de verschillende fases beschreven.
Aanvankelijk zijn samenwerkingen informeel. Er is nog geen notaris en KvK inschrijving aan te pas gekomen. Voor sommige van deze samenwerkingen zal dat ook nooit nodig zijn. Die blijven voor de rest van hun bestaan een ‘onder ons’ initiatief. Voorbeelden om ons heen voldoende. Ik denk aan een groep buren die gezamenlijke hun buurttuin onderhouden en de groep schakers (van jong tot oud) die elke zondag om 11 uur bij ons in het park samen een potje schaak spelen. Geen alv, geen bankrekening, geen bestuur: gewoon samen iets doen.
Gaat het idee echter verder dan de eigen groep, dan is een volgende stap nodig. Je wilt iets duidelijk maken aan de wereld of hebt betrokkenheid van anderen nodig. Dan kan je met de huidige digitale mogelijkheden relatief goedkoop en met weinig inzet een brede groep bereiken (denk aan een simpele website of social media). De ‘steun ons doel’ groep zelf bestaat vaak uit een relatief kleine groep bekende mensen, er is veel vertrouwen onderling. POinActie (primair onderwijs) is zo begonnen en de facebookgroep ‘statiegeld moet blijven’ bestaat al jaren op facebook met inmiddels 88duizend volgers.
Naarmate de groep groeit en de ambities toenemen wordt de behoefte aan een formelere structuur en een bankrekening groter. Individuen willen geen persoonlijk financieel risico lopen voor een groep waarin ze niet iedereen kennen. Soms vraagt de buitenwereld om een rechtspersoon vanwege een subsidie of helderheid met wie ze aan tafel zitten.
De stap van de ‘steun ons’ fase naar de ‘samen de wereld in’ gaat regelmatig gepaard met onrust en irritatie. Niet iedereen zit er op hetzelfde moment op dezelfde manier in. Het wordt allemaal ‘serieuzer’, minder vrijblijvend. Formalisering vraagt een investering, wie betaald dat en is dat echt wel nodig? Kortom, een groeipijn. Neem je die stap dan ga je ‘samen de wereld in’: een nieuwe vereniging is geboren. Tijd om te pionieren!
Volgende keer meer over groeien, volwassen worden en verstenen! Wil je nu al meer lezen? Dat kan in ons boek ‘De routeplanner voor verenigen’ vanaf pagina 25 of kijk in de toolbox op deze website.
